Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Ταινίες ενάντια στην κρίση (Home cinema)

Πριν από μερικές βδομάδες αρχίσαμε να υλοποιούμε μια ιδέα που μου τριβέλιζε αρκετό καιρό το μυαλό: να βλέπουμε ταινίες με φίλους σε σπίτια και μετά να τις συζητάμε. Δεν μπορούμε πια να αντέξουμε οικονομικά τα 7, 8, 9, 10 ευρώ που κοστίζει ο κινηματογράφος. Ξέρω, ξέρω! Πώς θα επιβιώσουν οι κινηματογραφικές αίθουσες; Νομίζω πως είναι πιο σημαντικό αυτή τη στιγμή το να επιβιώσουμε εμείς.
Κανονίζουμε, λοιπόν, να βρεθούμε εκ περιτροπής στο σπίτι ενός από τους φίλους, φέρνουμε τα ταπεράκια μας με ποπκόρν, φυστίκια, πατατάκια, νάτσος, ντιπ, κλπ., γεμίζουμε τα ποτήρια, αποφασίζουμε ποια ταινία θα δούμε, μπαίνουν τα φλασάκια ή τα ντιβιντί, και ξεκινάμε.
Όσοι νομίζετε πως μόνο στη σκοτεινή αίθουσα προσηλώνεται κανείς, ας το ξανασκεφτείτε... Η ευλάβεια με την οποία παρακολουθούμε την ταινία είναι μοναδική! Και στο τέλος βέβαια η συζήτηση θυμίζει παλιές καλές ημέρες κινηματογραφικών λεσχών. Τέτοια απόλαυση σπάνια έχω πάρει από τις σημερινές ψυχρές αίθουσες προβολών που σε "διώχνουν" παρά τον άρτιο τεχνολογικό εξοπλισμό τους.

Οι ταινίες που μέχρι στιγμής έχουμε δει είναι:

- Απόδειξη ενοχής [Fracture, 2007]
- Μια επικίνδυνη μέθοδος [A dangerous Method, 2011]
- Η γλώσσα της πεταλούδας [La lengua de las mariposas, 1999]

Έπεται συνέχεια... 


2 σχόλια:

  1. Η συνέχεια με το Hugo ήταν μαγική,τουλάχιστον για μένα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι. Τελικά το ξαναείδα γιατί έψαχνα κάτι και μου άρεσε ακόμη περισσότερο. Είχα άδικο που στη συζήτηση έλεγα πως ο χαρακτήρας της Ιζαμπέλ μένει ξεκρέμαστος. Βρίσκει τον ρόλο της: είναι αυτή που γράφει την ιστορία. Μέσα στην όλη μαγεία μού είχε διαφύγει την πρώτη φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή