Σέρλοκ Χολμς 2 - Το παιχνίδι των σκιών (Γκάι Ρίτσι, 2011)

Παρ' ότι πάντα ήμουν λάτρης της αστυνομικής λογοτεχνίας, δεν υπήρξα ποτέ "φαν" του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ. Ο Σέρλοκ Χολμς περισσότερο μου φαινόταν σοβαροφανής καρικατούρα και λιγότερο πραγματικός ντετέκτιβ-ήρωας του ύψους του Σαμ Σπέιντ, του Φίλιπ Μάρλοου, ακόμη και του Ηρακλή Πουαρό (μιλάω για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του Βέλγου αστυνομικού και όχι για τα προκάτ μυστήρια της Άγκαθα Κρίστι).

Ο πρώτος Σέρλοκ Χολμς (2009) του Γκάι Ρίτσι έφερνε μια φρεσκάδα στο είδος (είναι απίθανα πολλές οι ταινίες που έχουν γυριστεί με τον συγκεκριμένο ήρωα) με ανανεωμένο χιούμορ, ευρηματική σκηνοθεσία, που αναδείκνυε την επαγωγική λογική του δίδυμου Χολμς-Γουάτσον, και τις εξαιρετικές ηθοποιίες (Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ και Τζουντ Λο, αντίστοιχα). Η συνέχεια αυτή (sequel) έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά της πρώτης ταινίας. Το χιούμορ είναι ακόμη εδώ (αν και λείπει φυσικά το ευχάριστο ξάφνιασμα του Νο1) και η σκηνοθεσία διατηρεί τη σπιρτάδα της. Η κινηματογραφική τεχνική των επεξηγήσεων της επαγωγικής μεθόδου μοιάζει βελτιωμένη: τα ελαφρώς "πειραγμένα" φλασμπάκ με το διαφορετικό φίλτρο έχουν γίνει μια ταχεία εναλλαγή σλόου μόσιον και φαστ-φόργουορντ, με στιγμιαία παγώματα της εικόνας, συνοδευόμενη από οξείς ήχους. Από την άλλη, η ανάλυση σε προεπισκόπηση των σκηνών πάλης δείχνει εντελώς στυλιζαρισμένη - υπήρχε στο πρώτο, εδώ επαναλαμβάνεται δύο φορές (αν μέτρησα σωστά).

Τα μικροπταίσματα είναι αναμενόμενα σε ένα sequel και δεν θα με ενοχλούσαν αν δεν υπήρχε αυτή η έλλειψη μυστηρίου που "απασφαλίζει" τον 2ο Σέρλοκ Χολμς σε σχέση με τον 1ο. Το γεγονός ότι δεν ξέραμε πώς είχε "αναστηθεί" ο Λόρδος Μπλάκγουντ και ποιοι ακριβώς ήταν οι σκοποί του δημιουργούσε μια βραδυφλεγώς εκρηκτική ατμόσφαιρα που διαπερνούσε όλη την ταινία. Εδώ, ο καθηγητής Μοράιερτι είναι σαφώς λιγότερο μυστηριώδης και οι σκοποί του αρκετά πιο διαφανείς. Το όλο σασπένς στήνεται βασικά σε μια σκηνή προς το τέλος, σε εναλλαγή με μια παρτίδα σκάκι, αλλά δεν μου φάνηκε ιδιαίτερα αποτελεσματικό. Κατά τα άλλα, το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας αναλώνεται σε καλοστημένες σκηνές δράσης με τον ντετέκτιβ και τον γιατρό να αποδεικνύονται φυσικά εφτάψυχοι.

Επειδή το τέλος της ταινίας προοιωνίζεται και τρίτη συνέχεια, θα ήθελα να πω ότι η πετυχημένη συνταγή δείχνει τα πρώτα σημάδια κόπωσης και θα ήταν πολύ θετικό αν ο Ρίτσι μάς άφηνε με αυτές τις μέχρι τώρα καλές εντυπώσεις. Νομίζω ότι συνέβαλε ουσιαστικά στην ανανέωση της εικόνας του Σέρλοκ Χολμς - πολλοί μάλιστα θεωρούν ότι ο Χολμς των Ρίτσι-Ντάουνι είναι πολύ πιο πιστός στο πρωτότυπο από όλους εκείνους του φλεγματικούς Εγγλέζους που κατά καιρούς παρουσιάστηκαν στην οθόνη. Καλό είναι, λοιπόν, να ξέρει κανείς πότε να βάλει μια τελεία.

[Δείτε το τρέιλερ του Σέρλοκ Χολμς 2 με ελληνικούς υπότιτλους από το YouTube]

[Διαβάστε εδώ τους συντελεστές του Σέρλοκ Χολμς 2 στο imdb]