Στη Ρώμη με αγάπη [To Rome with Love - Γούντι Άλεν, 2012]

Είμαι χρόνιος θαυμαστής των ταινιών και του ιδιαίτερου χιούμορ του Γούντι Άλεν. Από τις πρώτες του ταινίες μέχρι σήμερα, δεν έχω πάψει να παρακολουθώ με ενδιαφέρον κάθε καινούργια του παραγωγή. Ωστόσο, πρέπει να ομολογήσω ότι ορισμένες από τις ταινίες του [να αναφέρω πρόχειρα το Όλα όσα θέλατε να μάθετε για το σεξ, τις Μπανάνες και τον Ειρηνοποιό] έχασαν κάπως μέσα μου την αίγλη τους όταν τις ξαναείδα για δεύτερη φορά. Κάποιες ατάκες εξακολουθούν να είναι σπαρταριστές, αλλά συνολικά ο χρόνος μάλλον δεν τις ευνόησε. Άλλες βέβαια - όπως το Μανχάταν, ο Νευρικός εραστής, το Match Point και το Κι αν σου κάτσει; - έχουνε πάρει αμετάκλητα τη θέση τους στο Πάνθεο των αγαπημένων μου κινηματογραφικών έργων. Δεν θα έλεγα ότι σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία θα έβαζα το πρόσφατο Στη Ρώμη με αγάπη.

Όπως στο πιο άρτιο Μεσάνυχτα στο Παρίσι και στο πιο σκερτσόζικο Βίκυ, Κριστίνα, Μπαρτσελόνα, κι εδώ ο Γούντι Άλεν δείχνει την αγάπη του για μια Ευρωπαϊκή πόλη. Φτιάχνει μια σπονδυλωτή ταινία με τέσσερις θεματικούς άξονες που προχωρούν παράλληλα αλλά που δεν συνδέονται μεταξύ τους παρά μόνο γεωγραφικά και εν μέρει θεματικά.

Πρώτα, μια νεαρή Αμερικανίδα τουρίστρια γνωρίζεται με έναν Ιταλό δικηγόρο. Οι γονείς της (Τζούντι Ντέιβις, Γούντι Άλεν) φτάνουν στην Ιταλία για να γνωρίσουν τους συμπέθερους. Μέσα από τη γνωριμία των δύο οικογενειών βλέπουμε τις διαφορές ανάμεσα στην αμερικανική και την ιταλική νοοτροπία. Στη δεύτερη παράλληλη ιστορία, ένα νιόπαντρο ζευγάρι Ιταλών έρχεται στη Ρώμη από την επαρχία για να συναντήσει τους συγγενείς του συζύγου που υποτίθεται πως θα τον βοηθήσουν επαγγελματικά. Η νεαρή σύζυγος χάνεται στους δρόμους της πόλης (θυμίζοντας λίγο την ταινία για το Παρίσι) για να καταλήξει σε μια ερωτική περιπέτεια. Την ίδια στιγμή, ο σύζυγος μπλέκεται με μια Ιταλίδα πόρνη (Πενέλοπε Κρουζ) που θα τον βοηθήσει να βρει την αυτοπεποίθησή του. Έπειτα, ένας άχρωμος υπάλληλος (Ρομπέρτο Μπενίνι) γίνεται ξαφνικά διάσημος χωρίς κανένα φανερό λόγο. Τέλος, ένας διάσημος Αμερικανός αρχιτέκτονας (Άλεκ Μπάλντουιν) συναντά έναν συμπατριώτη του φοιτητή Αρχιτεκτονικής (Τζέσε Άιζενμπεργκ) που ζει στη Ρώμη. Γίνεται κατά κάποιον τρόπο ο συμβουλάτοράς του στις σχέσεις του με την κοπέλα του και με μια φίλη της, ηθοποιό, για την οποία ο νεαρός αρχίζει να νιώθει μια έντονη έλξη.

Το μοντάζ μάς μεταφέρει ανάλαφρα κι απροβλημάτιστα από τη μια ιστορία στην άλλη. Όμως, το χιούμορ του Άλεν μοιάζει να έχει χάσει κάπως την οξύτητά του. Γενικά, η ταινία μού φάνηκε σχετικά πρόχειρα στημένη κι ένιωθα να λείπει το νήμα που θα συνέδεε και θα έδενε τις τέσσερις ιστορίες. Ναι μεν μπορεί να διακρίνει κανείς κοινά θέματα [οι αρνητικές πλευρές της δημοσιότητας και της δόξας, η στάση των Αμερικανών απέναντι στην Ευρώπη, το νόημα της ζωής και του έρωτα], αλλά η διαπραγμάτευσή τους δεν δικαιώνει την επιλογή της διάσπασης της πλοκής στα τέσσερα. Από την άλλη, θα τοποθετούσα στα θετικά της ταινίας την εισαγωγή στην αφήγηση από έναν τροχονόμο (που στο τέλος αντικαθίσταται από έναν άλλο κάτοικο της Αιώνιας Πόλης) και τον τρόπο με τον οποίο εμπλέκεται ο Μπάλντουιν στις ερωτικές σκηνές του ζευγαριού (θυμίζοντας τον ρόλο του Μπόγκαρτ στο Ωραίος και σέξι του Χέρμπερτ Ρος, με πρωταγωνιστή τον Άλεν). Να επισημάνουμε, επίσης, τις αναφορές στον Ιταλικό κινηματογράφο, ιδιαίτερα το Ντόλτσε βίτα του Φελίνι (πχ. η σκηνή στα αρχαία ερείπια τη νύχτα).

Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία Στη Ρώμη με αγάπη δεν βλέπεται ευχάριστα. Όμως, φοβάμαι πως όσους είναι συνηθισμένοι στο συνήθως υψηλό επίπεδο των ταινιών του Γούντι Άλεν μάλλον θα τους απογοητεύσει.

[Δείτε τρέιλερ του Στη Ρώμη με αγάπη με ελληνικούς υπότιτλους από το YouTube]

[Διαβάστε τους συντελεστές του Στη Ρώμη με αγάπη στο imdb]