Ο Τζον Χίλκοουτ είναι ο Αυστραλός σκηνοθέτης του Ο δρόμος [2009] (καταπληκτική ταινία βασισμένη στο μελλοντολογικό μυθιστόρημα του Κόρμακ ΜακΚάρθι) και Παράνομη δικαιοσύνη [The Proposition, 2005] (αυστραλιανό γουέστερν σε σενάριο Νικ Κέιβ). Έχει γυρίσει επίσης βιντεοκλίπ με συγκροτήματα όπως οι Depeche Mode, οι Manic Street Preachers και οι Bad Seeds (του Νικ Κέιβ). Ο τελευταίος - επίσης Αυστραλός - έχει γράψει (μαζί με τον Γουώρεν Έλις) και τη μουσική για τις τρεις ταινίες του που έχουν κάνει διεθνή καριέρα. Εκτός από τη μουσική, ο γνωστός τραγουδιστής/τραγουδοποιός έγραψε το σενάριο και για τους Παράνομους, από το βιβλίο The Wettest County in the World του Ματ Μπόντουραντ, εγγονού ενός από τους ήρωες της ταινίας.
Οι Παράνομοι διαδραματίζονται στην κομητεία Φράνκλιν της Βιρτζίνια προς το τέλος της εποχής της Ποτοαπαγόρευσης (συνολικά διήρκεσε από το 1920 ως το 1933) στις ΗΠΑ. Ολόκληρη η περιοχή (η πιο "βρεγμένη" κομητεία του κόσμου, σύμφωνα με το βιβλίο) ασχολείται με την παράνομη παραγωγή ουίσκι και άλλων αλκοολούχων ποτών, τα οποία διακινούνται λαθραία αποφέροντας σημαντικά κέρδη. Τα τρία αδέρφια Μπόντουραντ - Φόρεστ, Χάουαρντ και Τζακ - έχουν στήσει μια ιδιαίτερα επιτυχημένη επιχείρηση, όπου όλα λειτουργούν ρολόι, με την ανοχή της τοπικής αστυνομίας. Όταν το κράτος αποφασίζει να αυστηροποιήσει τους ελέγχους στο λαθρεμπόριο (ώστε να περιορίσει τα διαφυγόντα έσοδα), έρχεται στην περιοχή ο ειδικός πράκτορας Τσάρλι Ρέικς (Γκάι Πιρς) για να επιβάλει με κάθε μέσο τον νόμο. Ο αρχηγός της οικογένειας, Φόρεστ (Τομ Χάρντι), σιωπηρός άντρας με ιδιαίτερη "μαγκιά", δεν θα ανεχτεί την επέμβαση του σαδιστή ψυχοπαθή Ρέικς. Ταυτόχρονα, ο Τζακ Μπόντουραντ (Σάια ΛαΜπεφ), ο μικρός αδερφός, μέσα στην αφέλειά του θα δώσει έναν εύκολο στόχο.
Ο Χίλκοουτ - που έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική και ο ίδιος - φτιάχνει μια αισθητικά απολαυστική ταινία με τα πλάνα του - ιδίως τα νυχτερινά - να βγαίνουν μέσα από πίνακες Αμερικανών ζωγράφων της εποχής (προφανέστατα αναγνωρίσιμη η συνεισφορά του Έντουαρντ Χόπερ). Ξέρει να δημιουργεί σασπένς αλλά και να χαλαρώνει τον θεατή όταν χρειάζεται, επικεντρωνόμενος στον νεανικό έρωτα του Τζακ για την κόρη του τοπικού ιερέα αλλά και στην έλξη του "δύσκολου" Φόρεστ από τη Μάγκι (Τζέσικα Τσαστέιν), μια χορεύτρια από το Σικάγο που έρχεται να δουλέψει στο οικογενειακό καφενείο. Από την άλλη, ο τρίτος αδερφός μένει ουσιαστικά στην κινηματογραφική αφάνεια, παίζοντας δευτερεύοντα ρόλο, με ευθύνη μάλλον του σεναριογράφου Κέιβ.
Στους Παράνομους διακρίνεται η προσπάθεια του κράτους να επιβάλει την κυριαρχία του διαλύοντας την (παράνομη : επειδή δεν αποδίδει φόρους) τοπική οικονομία εφόσον δεν μπορεί να την ελέγξει. Η κεντρική εξουσία δεν ανέχεται sui generis συμπεριφορές, όπως της οικογένειας Μπόντουραντ που ανάγονται σε λαϊκούς ήρωες - χαρακτηριστικός ο μύθος του άτρωτου ή αθάνατου που υπάρχει για τον Φόρεστ. Παρ' όλο που αυτά φαίνονται στην ταινία, ο Χίλκοουτ ουσιαστικά εστιάζει την προσοχή του στις προσωπικότητες των δύο αδερφών, του Φόρεστ και του Τζακ, στην αντίθεσή τους με τον αδίστακτο και αιμοβόρο Ρέικς, παίζοντας με την ανατροπή καλού/κακού. Τελικά, δικαιώνει την επιλογή των Μπόντουραντ να αντισταθούν αν και γρήγορα θα διαπιστώσουν ότι οι καιροί έχουν αλλάξει.
Οι κάποιες, σεναριακές κυρίως, αδυναμίες της ταινίας δεν εμπόδισαν εμένα τουλάχιστον να καθηλωθώ μπροστά στην οθόνη για δύο ώρες. Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον ο Χίλκοουτ θα μας δώσει ακόμη καλύτερες ταινίες.
[Δείτε τρέιλερ των Παρανόμων με ελληνικούς υπότιτλους από το YouTube]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου